پیش از این بهترین مقام افغانستان در تاریخ المپیک، کسب رتبه پنجمی محمد ابراهیمی در وزن ۶۳ کیلوگرم کشتی آزاد المپیک ۱۹۶۴ توکیو بود. او در آن رقابت‌ها یک پله بالاتر از محمدابراهیم سیف پور از ایران در رده پنجم قرار گرفت. ابراهیمی همچنین مدال برنز همین وزن از بازی های آسیایی ۱۹۶۲ جاکارتا را نیز در اختیار دارد.
روح الله نیکپا در سال ۱۳۶۶ به دنیا آمده. چهار برادر دارد و یک خواهر. خودش کوچکترین فرزند پسر خانواده است.
تکواندو را از ده سالگی نزد استاد همایون رضایی آغاز کرد. سپس تمریناتش را در باشگاه ورزشی چار قلعه وزیر آباد نزد خیرالدین عالمیار ادامه داد.

خانواده‌اش مدتی به ایران مهاجرت کردند و او نیز عضو تیم پناهندگان افغانستانی در ایران بود.
سال ۱۳۸۳ به کابل بازگشتند. روح الله هم در تیم ملی افغانستان رموز این رشته را از محمد بشیر ترکی و مین سین هاک اهل کره جنوبی آموخت.

نیکپا پیش از المپیک در رقابت‌های مختلف به روی شیاپ چانگ رفت و تجربه اندوزی کرد. در تورنمنت ایران برنده مدال طلا شد.

در مسابقات آزاد کره که در آن بیش از ۳۰ کشور شرکت داشتند، با شکست دادن ورزشکارانی از کویت، بلژیک و ژاپن مقام سوم را به دست آورد. در کاپ سریلانکا نیز روی سکوی نخست ایستاد.

در مسابقات قهرمانی آسیا در ویتنام که گزینشی المپیک هم بود، حریفانی از پاکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و تایلند را شکست داد و سپس با شکست مقابل بهزاد خداداد از ایران ضمن کسب مدال نقره، سهمیه شرکت در المپیک را کسب کرد.

المپیک پکن – برنز

او سه سال قبل در المپیک پکن و در وزن ۵۸ کیلوگرم یعنی ۱۰ کیلو کمتر از وزن کنونی‌اش، روی سکوی سوم ایستاد تا اولین مدال تاریخ ورزش افغانستان در بازی‌های المپیک را به گردن بیاویزد.

او در آن بازی ها ابتدا مقابل تونکات له­ونت از آلمان پیروز شد. در دور اول رقابت های این وزن یعنی ۵۸ کیلوگرم، رضا نادریان نماینده ایران با شکست مقابل مارسلو ونسلاسیو از برزیل، از دور مسابقات حذف شد. زیرا رزمی کار برزیلی خودش در دور بعدی به راموس اسپانیایی باخت.

نیکپا هم در بازی بعدی مقابل گیلرمو پرز از مکزیک با نتیجه ۲-۱ شکست خورد. پرز سال قبل در همین شهر و در همین وزن، نایب قهرمان جهان شده بود.

این شکست منجر به حذف نیکپا نشد. زیرا نماینده مکزیک با غلبه بر همه حریفانش راهی مبارزه فینال شد.
نیکپا هم با بازگشت به جدول رقابت‌ها، با نتیجه ۲-۱ بر مایکل هاروی از انگلستان غلبه کرد. پیروزی بعدی روح الله در حساس ترین مبارزه مقابل خوان آنتونیو راموس از اسپانیا آن هم با نتیجه جالب توجه ۴-۱، او را به روی سکوی سوم المپیک فرستاد.
راموس ۳۲ ساله، یک سال قبل از المپیک در چین روی سکوی نخست جهان ایستاده بود. شهرت دیرپای او اما به سال ۱۹۹۷ باز می‌گشت که در مسابقات جهانی هنگ کنگ موفق شد روبرتو کروز از فیلیپین را شکست داده و برای نخستین بار قهرمان جهان شود.

زمانی که راموس قهرمان جهان بود، روح الله نیکپا یک پناهجوی گمنام و نوجوان در کشور همسایه بود و بی بهره از حداقل امکانات. اما او آنقدر پیشرفت کرد و در مواجهه با سختی‌ها از خود استقامتی کم نظیر نشان داد که سرانجام، رقیب سرشناس و باتجربه خود را به زانو در آورد.

خوتچاوال نایب قهرمان جهان از تایلند، پدرو پووا از پرتغال، رایان کارنلی از استرالیا، رضا نادریان از ایران و ونسلائوی برزیلی از جمله چهره های سرشناس اما ناکام وزن نخست از رقابت های تکواندوی المپیک پکن بودند.
این اتفاق، بازتاب بی نظیری در افغانستان داشت و صدها نفر در فرودگاه کابل همراه با مقامات دولتی به استقبال او رفتند و جشنی باشکوه را برای قهرمان ملی شان رقم زدند.

به پاس مدال المپیک، حامد کرزی رییس جمهور افغانستان نیز از او تجلیل کرد.

کاروان ورزش افغانستان فقط با چهار ورزشکار در المپیک پکن شرکت کرده بود اما درخشش نیکپا باعث شد آنها دست خالی به کابل بازنگردند.

وقتی نیکپا به سرزمین خود بازگشت؛ رامین انوری خبرنگار از کابل در گزارشی برای بی بی سی فارسی از سر دادن شعار "روح الله نیکپا، افتخار افغانستان" و نصب پوسترهای بزرگ نیکپا توسط مردم افغانستان خبر داد.

رییس کمیته المپیک افغانستان هم گفت: "در المپیک هر کشور به تناسب سرمایه گذاری خود مدال آورد. و جالب است که افغانستان با هیچ سرمایه گذاری توانست مدال برنز بگیرد."

حضور در دومین المپیک

در بازی‌های آسیایی گوانگجو، او پس از غلبه بر رقیب ازبکستانی‌اش در مرحله یک هشتم نهایی مغلوب نماینده تایوان شد و از دور مسابقات کنار رفت.

اما در بیستمین دوره رقابت‌های جهانی تکواندو به میزبانی کره جنوبی، روح الله نیکپا از افغانستان مدال برنز وزن ۶۸ کیلوگرم را نصیب خود کرد.

او ابتدا ۱۳-۷ بر دوریان الکساندر از ترینیداد و توباگو غلبه کرد و سپس اریک اوسورنیو از مکزیک را ۸-۴ شکست داد.
این تکواندوکار با تجربه و عنوان دار، در مرحله یک هشتم نهایی نیز در دیداری نزدیک، بات سیزارتا از کانادا را ۷-۶ پشت سر گذاشت.

اما مهم‌ترین پیروزی او در یک چهارم نهایی رقم خورد که برای قطعی کردن مدال برنز، محمد ابولیبده از اردن را با نتیجه ۷-۴ پشت سر گذاشت تا مدال برنز خود را مسجل کند.

رزمی کار سرشناس افغانستانی در مرحله نیمه نهایی با حساب ۱۲-۵ به محمد باقری معتمد از ایران و قهرمان سال ۲۰۰۹ جهان در کپنهاگ باخت.

در فینال این وزن، ضروت تازه گل از ترکیه با نتیجه ۹-۸ از سد باقری معتمد گذشت و طلا گرفت. روح الله نیکپا از افغانستان و مارتین استامپر از انگلستان نیز به اتفاق، روی سکوی سوم رقابت‌ها ایستادند.

روح الله نیکپا که حالا ۲۵ ساله است، سهمیه المپیک را در رقابت‌های گزینشی منطقه آسیا به میزبانی بانکوک کسب کرد. او در وزن ۶۸ کیلوگرم به اتفاق محمد ابولیبده از اردن و دیمیتری کیم از ازبکستان موفق شد جواز شرکت در دومین المپیک دوران ورزشی اش را کسب کند.

تکواندو در بازی‌های المپیک در چهار وزن برگزار می شود. نیکپا در پکن در وزن ۵۸ کیلوگرم که وزن اول است به روی شیاپ چانگ رفت. در لندن اما در وزن دوم یعنی ۶۸ کیلوگرم به مصاف حریفان خواهد رفت.

رقبای اصلی او یکی از دیگری عنوان‌دارتر و با سابقه‌تر هستند. گرچه روح الله نیز با اغلب آنها مبارزه کرده و نامش در جمع مدعیان است.

غیر از باقری معتمد (ایران) و ثروت تازه گل از ترکیه که قهرمان جهان است، دیگو سیلوا از برزیل و ایدولیو ایزلاس مکزیکی هم در یک سال گذشته کارنامه درخشانی داشته‌اند.

نمایندگان انگلستان، امریکا و صربستان هم مانند سایر شرکت کنندگان این وزن از جمله روح الله نیکپا، چشم به تصاحب یکی از مدال‌ها

سال بعد از دوحه، این دو در مسابقات جهانی ۲۰۰۷ پکن با هم مبارزه کردند و در عین ناباوری کارشناسان تکواندو، نثاراحمد بهاوی موفق شد رقیب سرشناس خود که دارنده مدال طلای المپیک بود را به زانو دربیاورد.
حامد کرزی رییس جمهوری افغانستان به پاس این پیروزی ارزشمند، مدال معتبر "غازی محمداکبر خان" را به او اهدا کرد.
نثار که اهل ولایت کاپیسا است و سال ۱۳۸۶ از لیسه عالی ابن سینا فارغ شده است، می‌گوید: " در فاصله میان اوقات تمرینی‌ام کورس‌های انگلیسی و کامپیوتر را تعقیب می‌کنم."

در رقابت‌های جهانی ۲۰۰۷، پنجاه و هشت نفر در وزن ۷۲ کیلوگرم و در ورزشگاه چامپانگ پکن به روی شیاپ چانگ رفتند.
نثاراحمد با برتری مقابل رزمی کارهای لبنان، کویت، روسیه و آمریکا به مرحله نیمه نهایی رسید و از سد هادی ساعی نیز گذشت تا بزرگترین شگفتی مسابقات جهانی ۲۰۰۷ را رقم بزند.

او در فینال مقابل سونگ یوچی از تایوان شکست خورد تا مدال نقره را به گردن بیاویزد. ساعی نیز به اتفاق تومی مولت از هلند روی سکوی سوم ایستاد.

ورزش دوستان افغان، استقبال گرمی از نایب قهرمان جهان به عمل آوردند.
هارون نجفی زاده در گزارشی برای بخش فارسی سایت بی‌بی‌سی نوشت: "هنگام ورود، بهاوی در میان صدها هوادارش درست مثل یک قهرمان ملی مورد استقبال قرار گرفت. تلویزیون‌های خصوصی برنامه‌های ویژه برای استقبال از او درست کردند و حامد کرزی رییس جمهور افغانستان، کسب مدال نقره جهان را افتخاری برای ملت افغانستان خواند."
بهاوی در این باره به کابل پرس گفت: "زمانی که از طیاره پایین آمدم مردمم را با شور و هیجان در مقابل یافتم."
کرزی ضمن اهدای نشان افتخار، چهار هزار دلار هم به او پاداش داد. ورزشگاه بزرگی هم در زادگاهش کاپیسا به نام او تاسیس شد.

رییس جمهور همچنین مدال "میرمسجدی خان" را به مربی این ورزشکار اهدا کرد و به رییس فدراسیون تکواندوی این کشور نیز تقدیرنامه درجه یک داد.

رسانه‌های افغانستان با اشاره به کسب این موفقیت جهانی آن هم با کمترین امکانات ورزشی و تمرین در سالن‌های غیر استاندارد نوشتند: "پس از سال‌ها دود و باروت، افغانستان تازه مجال یافته استعدادهای خود را بروز دهد."

المپیک پکن

سال ۲۰۰۸ نثاراحمد با کاهش وزن برای قرار گرفتن در دسته های مخصوص المپیک، خود را به وزن ۶۸ کیلوگرم رساند و رمقی برای ارائه حداکثر توانایی‌هایش باقی نماند. با این حال سوابق درخشانش باعث شده بود در زمره مدعیان این وزن قرار بگیرد.

در پکن، نثاراحمد بهاوی در نخستین مبارزه اش مقابل مارک لوپز آمریکایی با نتیجه ۳-۰ شکست خورد. لوپز در پایان رقابت‌ها روی سکوی نایب قهرمانی ایستاد.

نثار در گروه بازنده ها به دانیل مانتس از آلمان هم ۴-۳ باخت و از دور مسابقات حذف شد. گرچه او نسبت به روند قضاوت‌ها معترض بود و می‌گفت: " بعضی ریفری‌ها برای بقای خود در فدراسیون جهانی تکواندو به اصطلاح تملق و چاپلوسی در مقابل بازیکنان آمریکا و کوریا انجام می دهند."

درخشش در گوانگجو

هادی ساعی تنها ستاره ورزش ایران نیست که مغلوب نثاراحمد بهاوی شده است. او در بازی‌های آسیایی گوانگجو موفق شد فرزاد عبداللهی را نیز مغلوب کند.

در وزن ۸۰ کیلوگرم، ابتدا نماینده نپال را با نتیجه ۱۵-۳ از پیش رو برداشت.
مارلون آونیدو از فیلیپین رقیب بعدی‌اش بود که با نتیجه ۱۲-۱۱ مغلوب تکواندوکای صاحب نام افغان شد.

شگفتی بزرگ اما در نیمه نهایی رقم خورد، جایی که به پیکار با فرزاد عبداللهی برخاست و با نتیجه جالب ۹-۵ از سد او گذشت. عبداللهی برنده مدال طلای جهان در سال ۲۰۱۱ و قهرمان آسیا در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ است.
بهاوی در فینال و در مبارزه‌ای نفسگیر، با نتیجه ۴-۳ مغلوب نبیل طلال از اردن شد و روی سکوی نایب قهرمانی ایستاد.
این تنها مدال نقره انفرادی کاروان ورزش افغانستان در این دوره از بازی های آسیایی بود. با احتساب نقره تیم کریکت افغانستان و برنز جواد لکزایی در تکواندو، افغان‌ها در رده بندی مجموع مدال‌ها بین ۴۵ کشور رده سی و یکم ایستادند.

در مسابقات جهانی ۲۰۱۱ به میزبانی کره جنوبی، نثاراحمد بهاوی تا آستانه کسب یک مدال جهانی دیگر پیشروی کرد اما در گام آخر متوقف شد.

او ابتدا از سد وینسنت داک کنیایی عبور کرد. مارلون آونیدو از فیلیپین نیز مثل بازی های آسیایی، مجدداً به بهاوی باخت. اما اگر در گوانگجو رقابت شان تنگاتنگ بود، این بار برتری ۱۴-۶ از تسلط بهاوی بر شیاپ چانگ حکایت داشت. سباستین میچو از کانادا هم در گام بعدی به او باخت.

بهاوی در یک چهارم نهایی مقابل رامین عزیزوف از جمهوری آذربایجان قرار گرفت و با نتیجه ۰-۰ مغلوب رقیب خود شد. همین پیروزی خفیف، عزیزوف را به مدال برنز جهان رساند.

مدعیان مدال در لندن

تکاوندوکای باتجربه افغانستان برای اینکه در ۲۷ سالگی بتواند دومین المپیک خود را نیز تجربه کند، در دسته ۸۰ کیلوگرم در رقابت های گزینشی به روی شیاپ چانگ رفت.

در رقابت‌های بانکوک او با غلبه بر رسول عبدالرحیم از قرقیزستان روی سکوی قهرمانی ایستاد. فرهاد نغمت­اوف از تاجیکستان نیز صاحب نشان برنز شد.

برندگان مدال نقره و برنز، در لندن نیز از جمله رقبای نثاراحمد بهاوی هستند اما به سختی در زمره مدعیان کسب مدال قرار می‌گیرند.

استیون لوپز از برجسته ترین تکواندوکاهای تاریخ است که با پنج طلای جهان و دو طلا و یک برنز المپیک، در چهارمین المپیکش به روی شیاپ چانگ می‌آید.

رامین عزیزوف که قبلاً هم با نثاراحمد مبارزه کرده، در کنار یوسف کرمی از ایران نیز مانند لوپز سکوی شماره یک را هدف گرفته‌اند.

البته فقط آنها نیستند، مائورو سارمینتو از ایتالیا که در فینال المپیک پکن به هادی ساعی باخت هم از مدعیان قهرمانی در لندن خواهد بود. نماینده افغانستان هم بخت فراوانی برای درخشش در انگلستان و کسب مدال المپیک دارد. او انگیزه‌های فراوانی برای کسب دومین مدال تاریخ ورزش افغانستان از بازی های المپیک دارد.

نیکولاس گارسیا از اسپانیا، سباستین کریسمانیچ از آرژانتین، سباستین میچو با دو برنز جهان از کانادا (قبلاً مغلوب نثار شده) و آرمان یرمیان قهرمان سال ۲۰۰۸ اروپا از ارمنستان هم چشم به قرعه‌ای مساعد برای صید مدال از دریای طوفانی و پر تلاطم این بازی‌ها دارند.

این قرعه مساعد می‌تواند برخورد با نمایندگان مراکش، مصر، قرقیزستان، نیوزلند و حتی بریتانیا باشد.